· در سوره شریف زمر می‌فرماید:
إِنَّ اللَّهَ لایَهْدی مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفَّارٌ؛ 4
خداوند، آن کس را که دروغ‌گو و کفران‏کننده است، هرگز هدایت نمى‏کند.
آدم دروغ‌گو را خدا هدایت نمی کند. من که دروغ می‌گویم، از هدایت الهی دور هستم. خدا آدم دروغ‌گو را به خودش وا می‌گذارد.
· نبی اکرم9فرمودند:
کسی که بدون عذر شرعی دروغ بگوید، هفتاد هزار ملک او را لعنت می‌کنند و از قلب او بویی به سوی آسمان خارج می‌شود که همة ملائکه آسمان او را لعنش می‌کنند 5.
این، یکی از آثار دروغ‌‌گویی است. حضرت حق که می‌فرماید: «دروغ نگو» می‌خواهد این آثار به من نرسد و این نتایج را برای من نداشته باشد.
· امام صادق7فرمودند: یکی از نتایج دروغ‌‌گویی این است که انسان، به فراموشی مبتلا می‌شود 6.
------------------------------



این اثر دروغ‌گویی است. اگر می‌خواهی فراموشی نداشته باشی، حواست را جمع کن و کمتر دروغ بگو .
· در روایتی دارد که کسانی که دروغ می‌گویند، از نماز شب محروم می‌شوند 1.
اگر می‌خواهی موفق به نماز شب بشوی، کمتر دروغ بگو.
· در روایت دیگری دارد که نبی اکرم9فرمودند:
موقعی که به معراج رفتم، وارد بهشت و جهنم شدم . دیدم در جهنم یک کسی را خوابانده اند و یک شخص ایستاده است و یک عصای آهنی که سرش تیز است در دست او می‌باشد. این شخص، وارونه روی زمین خوابیده است و آن شخص هم با آن عصا بدن و صورت او را تکه تکه می‌کند و جدا می‌کند. این شخص هم فریاد می‌زند. بعد صورت او را از زمین بر می‌دارد و آن طرفش را می‌گذارد و دوباره با این عصای آهنی همین طور این گوشت‌ها را تکه تکه و استخوان‌ها را جدا می‌کند. بعد دو باره طرف قبلی را می‌گذارد که خوب شده و باز گوشت‌های آن را جدا می‌کند. به همین طریق، مکرر این کار را می‌کند. حضرت می‌فرماید: سؤال کردم: «برادر! جبرئیل این مال چیست؟ چه گناهی دارد؟» عرض کرد: «این، عذاب دروغ‌گوها است» 2.
خدا می‌خواهد تو این عذاب را نکشی؛ لذا گفته دروغ گفتن حرام است. اگر من دروغ بگویم، به خدا ضرر نمی‌زنم؛ اما این آثار برای خود من هست. خدا می‌خواهد که من محفوظ بمانم. البته دروغ، مراتبی دارد که شهید دستغیب در کتاب گناهان کبیره بیان فرموده است.حضرت امیر7 فرمودند: «النَّجاةُ مَع الصَّدقِ 3؛ نجات و پیروزی، با راستگویی است». همیشه راست بگو؛ همه جا راست بگو. به خدا قسم! ضرر نمی کنی، خدا به تو کمک می‌کند. اگر ـ خدای ناخواسته ـ در دادگاه هم گرفتار شدی، آنجا هم راست بگو. خدا شاهد است از راست گفتن، نتایجی گرفته شده است که در دروغ گفتن نیست. خدا خودش کمک می‌کند.
در روایت داریم: «ان الله مع الصادقین 4؛ خدا با راست‌گویان است». در آیه شریف هم می‌فرماید: «کونوا مع الصادقین 5؛ با راستگویان باشید». چه کسی راست می‌گوید؟ اهل بیت عصمت و طهارت، این‌ها همه راست می‌گویند؛ اولیای الهی راست می‌گویند. تو هم که راست بگویی، به آن‌ها ملحق می‌شوی و اوصاف آن‌ها در تو جلوه می‌کند. مثلاً در نماز به خدا می‌گوییم: «ایاک نعبد و ایاک نستعین؛ خدایا! من تو را عبادت می‌کنم و بس. طلب یاری هم از تو می‌جویم و بس». آیا این را من راست می‌گویم؟ همین طور است؟ در خودم مطالعه کنم. فقط امیرالمؤمنین‌7 است که فرمود:
إِلَهِی مَا عَبَدْتُکَ خَوْفاً مِنْ عِقَابِکَ وَ لَا طَمَعاً فِی ثَوَابِکَ وَ لَکِنْ وَجَدْتُکَ أَهْلًا لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُکَ 6؛
خدایا! من تو را به دلیل ترس از عذابت و امید به پاداشت عبادت نکردم؛ بلکه من تو را شایسته عبادت یافتم و عبادتت کردم.
می‌فرمایند: من خدا را عبادت نمی کنم برای بهشت او یا ترس از جهنم او؛ بلکه دیدم خدا اهلیت دارد که او را پرستش بکنم؛ پس عبادتش نمودم. او می‌خواهد جهنم ببرد و می‌خواهد بهشتم ببرد. من چه کار به این کارها دارم؟ من او را عبادت می‌کنم. نماز و عبادت‌های ما باید این طور باشد. اگر حاجت هم داری، نماز را برای خدا بخوان و حاجت خود را جداگانه از خدا بخواه. نگو که این نماز را می‌خوانم که این حاجتم را به من بدهی. این کار را نکن. تو معامله گر می‌شوی. نه بابا! بگو نماز را برای خدا می‌خوانم و حاجتم را هم از خدا طلب می‌کنم. این، بسیار عالی است.
------------------------------