هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحیمبگوید در کارش برکت داده مى شود.

یاد خدا عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى کند و رحمت او را فرود مى آورد.

خداى عزوجل مى فرماید: هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشى او رادر یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شودو من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یکدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بردارم وعشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان که مانند مردم دچار سهو و غفلت نمى شود،سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستى قهرمانند.

هر کس از خدا خیر بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خیر خواهد خواست.

بنده اى نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همانگمان با او رفتار کند.

هر کس به خاطر خداى سبحان از چیزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به اوعوض خواهد داد.

خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمى نماید.

اگر آسمان ها و زمین، راه را بر بنده اى ببندند و او تقواى الهى پیشه کند، خداوند حتماراه گشایشى براى او فراهم خواهد کرد و از جایى که گمان ندارد روزى اش خواهد داد.

شما را سفارش مى کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیکنمى شوید. و دعا کردن براى هیچ امر کوچکى را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیراحاجتهاى کوچک نیز به دست همان کسى است که حاجتهاى بزرگ به دست اوست.

آیا آگاه کنم شما را از گروهى که نه از انبیا هستند و نه از شهدا، ولى انبیا و شهدا درروز قیامت به مقام و منزلت آنان غبطه مى خورند، و آنها بر منبرهایى از نور نشسته اند؟سؤال شد اى رسول خدا! آنان کیانند؟ فرمودند: آنان کسانى هستند که بندگان خدا رانزد خدا و خدا را نزد بندگانش محبوب مى گردانند. عرض کردیم: ایجاد محبت خدا دردلها معلوم است، ولى چگونه بندگان را نزد خدا محبوب مى گردانند؟ فرمودند: آنان رافرمان مى دهند به آنچه خدا دوست مى دارد و باز مى دارند از آنچه خدا دوستنمى دارد، پس اگر آنان را اطاعت کنند، خداوند دوستشان مى دارد.

هر کس خدا را چنان که حق عبادت اوست، عبادت کند خداوند بیش از آرزوها ونیازش به او عطا مى نماید.

اگر مردم به هنگامى که بلاها بر آنان فرود مى آمد و نعمت ها از دستشان مى رفت، بانیت هاى خوب و دلى مشتاق به پروردگارشان پناه مى بردند، بى گمان هر از دسترفته اى به آنان باز مى گشت و هر فاسدى اصلاح مى شد.

خداى تعالى هر روز مى فرماید: من پروردگار عزیز شما هستم، پس هر کس خواهانعزّت دو جهان است باید که از خداى عزیز اطاعت کند.

کسى که با معصیت و نافرمانى خدا به دنبال کارى باشد به آنچه امید دارد، زودتر ازدستش مى رود و از آنچه مى ترسد، زودتر به سرش مى آید.

هر کس بسیار استغفار کند خدا براى او از هر غمى گشایش، از هر تنگنایى رهایى و ازجایى که انتظار ندارد روزى مى دهد.

هر گاه خواستى کارى را انجام دهى، تأمّل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.

هر کس خدا را اطاعت کند از او بترسد و هر کس از او ترسید او را دوست مى دارد و هر کس او را دوست داشت از امر او پیروى مى کند و هر کس از امر او پیروى نمود، سزاواربهشت و خشنودى او مى شود.

هر کس از خدا و رسولش پیروى کند راهش راه هدایت و راهنمایش نور تقوا خواهدبود و هر کس خدا و رسولش را نافرمانى کند همه درستى ها را از دست مى دهد و جز بهخودش زیان نمى رساند.

هر کس اوامر خداوند را اطاعت کند سپس او را از جهت دعا بخواند، اجابتش مى کند. پرسیدند: جهت دعا چیست؟ فرمودند: با حمد الهى آغاز و نعمت هاى او را یاد و او را شکرمى کنى، سپس بر پیامبر صلی الله علیه و آلهدرود مى فرستى و گناهانت را یاد و به آنها اعتراف مى نمایى،آنگاه از آنها (به خدا) پناه مى برى؛ جهت دعا این ا ست.

خداوند به وسیله تقوا بنده را حفظ مى کند از آنچه که عقلش به آن نمى رسد و کوردلى و نادانى او را بر طرف مى سازد.

هر کس باطن خود را اصلاح نماید، خداوند ظاهر او را اصلاح مى کند.

هر کس به آنچه خداوند به او داده است راضى باشد، راحت ترین زندگى را دارد.

خداوند، بندگان مؤمن خود را بوسیله نمازها و زکات ها و جدّیت در روزه دارىروزهاى واجب حفظ مى کند، تا اعضا و جوارحشان آرام، دیدگانشان خاشع، جان هایشان فروتن و دل هایشان خاشع گردد.

حضرت یحیى علیه السلام از جانب خداوند فرمان یافت که بگوید: شما را فرمان مى دهم کهخدا را یاد کنید؛ زیرا یاد کننده خدا مانند مردى است که دشمن به سرعت در تعقیب اوست و او به قلعه نفوذناپذیرى رسیده و خود را از آزار او محفوظ داشته است، بنده نیز با یاد خدا خود را از گزند شیطان نمى رهاند.

خدایا بر محمد و خاندان او درود فرست و دلم را براى محبتت فارغ و به یادتمشغول گردان و با ترس و هراس از خودت طراوت بخش و با رغبت به سویت نیرومند وبه طاعتت مشتاق گردان.

فرزندم! بى نیازى را در دل و جانت قرار ده و چون محتاج شدى به مردم مگو که درنزد آنان حقیر مى شوى، بلکه از فضل خداوند بخواه.

به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب حسن ظن وامیدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غیبت مؤمنان.

اى على! هرگاه خواستى کارى را انجام دهى از پروردگارت خیر بخواه و آنگاه به آنچهاو خواست خشنود باش تا در دنیا و آخرت سعادتمند گردى.

مسلمان هنگامى که ضعف پیرى بر او غلبه کند خداوند به فرشته اى دستورمى دهد که در این حال اعمال (نیکى) را که او در جوانى و شادابى و سلامت انجاممى داد، برایش بنویسد.

هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه هاى حکمت از قلب وى برزبانش جارى مى شود.

هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى کند و از جایى که گماننمى برد به او روزى مى دهد.

هر کس به خدا توکل کند، دشوارى ها براى او آسان مى شود و اسباب برایش فراهم مى گردد.

فرزندم! بر خدا توکل کن و آنگاه از مردم سؤال کن: چه کسى بر خدا توکل کرد و خدا اورا کفایت نکرد.

هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى ها و گرفتارى ها دعاى او را اجابت کند، درهنگام آسایش، دعا بسیار کند.

هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته اى که او داشته باشد اجابت کند.

گاه چیزى را (از خدا) مى خواهى اما به تو داده نمى شود و دیر یا زود بهتر از آن به تو داده مى شود، یا به خاطر آنچه خیر و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته ات دریغ مى شود، زیرا بسا خواسته اى که اگر برآورده شود به نابودى و تباهى دین تو مى انجامد، پس، چیزى بخواه که زیبایى و نیکیش برایت مى ماند و پیامد سوئى ندارد.

اى على هر کس شکرگزار نعمت خدا باشد و چون گرفتار شد صبر نماید و اگر مرتکبگناهى شد توبه کند، از هر درى که بخواهد وارد بهشت مى شود.

هر کس شکر خدا را پایان نعمت قرار دهد، خداوند سبحان آن شکر را کلیدافزایش نعمت ها قرار خواهد داد.

هر کس دوست دارد بى نیازترین مردم باشد، باید به آنچه در دست خداستمطمئن تر باشد تا آنچه به دست خودش دارد.

هر کس حریم خدا را حفظ کند، حرمتش حفظ مى شود و هر کس خدا را اطاعت کند،اطاعت مى شود.