خداوند فرشتگان را آفرید تا نشانه ی شکوه عظمت و اقتدارش باشند. خداوند حیوانات را آفرید تا نشانه معصومیت جهان آفرینش
باشند.خداوند گیاهان را آفرید تا نشانه ی سادگی و مهربانی او باشند و خداوند انسان را آفرید تا با عشق ورزی به تمام انسانها و
خدمت کردن به آدمهای نیازمند تجلی گر گوشه ای از عشق او باشند.تا عاشق وجود خویش نباشیم چگونه می توانیم به دیگران
عشق بورزیم ؟ تا عاشق تمامی انسانها نباشیم چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم که جهان آن را نثار ما کند ؟ این موهبت الهی
را از خود و دیگران دریغ نکنیم تا جهان نیز عاشقانه ما را به سوی بهترین ها رهنمون سازد.
عشق در تاریک ترین و بسته ترین شرایط روزنه ایست به سوی امید
عشقت را قدر بدان تکریمش کن حرمتش را نگه دار
