آقا رسول اکرم (ص) فرمود: اگر تمام مردم دوستدار علی(ع) بن ابیطالب (ع) میشدند خداوند عالم، جهنم را خلق نمیفرمود.روزی حضرت رسول اکرم (ص) با عدهای از مسلمانان بیرون مسجد نشسته بودند. در این هنگام چهار نفر سیاه پوست تابوتی را به سمت قبرستان میبردند. پیامبر(ص) به آنها اشاره فرمود که جنازه را جلوتر بیاورند. چون جنازه را نزدیک حضرت آوردند. حضرت رسول خدا (ص) روپوش را از روی او گشود و فرمود: ای علی(ع) این شخص (رباح) غلام سیاه پوست (بنی نجار) است.
حضرت علی(ع)با مشاهده آن مرد سیاهپوست فرمود: آقا یا رسولاللّه این غلام هر وقت مرا میدید شاد میشد و میگفت من ترا دوست دارم.
وقتی که حضرت رسول اکرم (ص) این سخن را شنید، برخاست و دستور فرمود، که جنازه را غسل دهند.
سپس لباس خود را به عنوانِ کفن بر تن مرده نمود و برای تشیع جنازه خود حضرت براه افتاد.
در بین راه صدای عجیبی از آسمانها بلند شد. پیامبر فرمود: این صدای نزول هفتاد هزار فرشته است که برای تشییع جنازه این غلام سیاه آمدهاند.
سپس خود حضرت در قبر رفت و صورت غلام را بر خاک نهاد و سنگ لحد را چید. وقتی کار دفن غلام به پایان رسید حضرت رسول خدا (ص) خطاب به حضرت علی(ع)فرمود یا علی(ع) نعمتهای بهشتی که بر این غلام میرسد همه به خاطر محبت و دوست داشتن توست.
یاد، رخش بروضه رضوان نمیدهم
خاک رهش بملک سلیمان نمیدهم
دُرّ ولایتی که نهفتم از او بدل
تا بنده، گوهری است که ارزان نمیدهم
در رعایت سرای جهان جان عاریت
جز در نثار حضرت جانان نمیدهم
یک جلوه از جمال عزیزش بهر دو کون
با صد هزار یوسف کنعان نمیدهم
دست طلب ز دامن او بر نمیکشم
دل را به غیر عترت و قرآن نمیدهم
یک قطره اشک که ریزم بیاد او
آن قطره را بگوهر غلطان نمیدهم
آب ولایتی که گلم زان سرشته شد
آن آب را بچشمه حیوان نمیدهم
مهر علی(ع)ست جان جهانی و جهان جان
بیمهر او بقابض جان، جان نمیدهم
امروز هرکس بکسی سر سپرده است
من سر بغیر قبله ایمان نمیدهم
