هرگاه بنده اى بخواهد چیزى بخواند و یا کارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحیمبگوید در کارش برکت داده مى شود. 
یاد خدا عقل را آرامش مى دهد، دل را روشن مى کند و رحمت او را فرود مى آورد.
خداى عزوجل مى فرماید: هرگاه یاد من بر بنده ام غالب شود، خواهش و خوشى او رادر یاد خود قرار دهم و چون خواهش و خوشى او را در یاد خود قرار دهم عاشق من شودو من نیز عاشق او گردم و چون عاشق یکدیگر شدیم حجاب میان خود و او را بردارم وعشق خود را بر جان او چیره گردانم، چندان که مانند مردم دچار سهو و غفلت نمى شود،سخن اینان سخن پیامبران است، اینان براستى قهرمانند.
هر کس از خدا خیر بخواهد و به آنچه خدا خواسته راضى باشد، خداوند حتما براى او خیر خواهد خواست.
بنده اى نیست که به خداوند خوش گمان باشد مگر آن که خداوند نیز طبق همانگمان با او رفتار کند.
هر کس به خاطر خداى سبحان از چیزى بگذرد، خداوند بهتر از آن را به اوعوض خواهد داد.
خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک را قبول کند، عذابش نمى نماید.
اگر آسمان ها و زمین، راه را بر بنده اى ببندند و او تقواى الهى پیشه کند، خداوند حتماراه گشایشى براى او فراهم خواهد کرد و از جایى که گمان ندارد روزى اش خواهد داد.
شما را سفارش مى کنم به دعا کردن، زیرا با هیچ چیز به مانند دعا به خدا نزدیکنمى شوید. و دعا کردن براى هیچ امر کوچکى را، به خاطر کوچک بودنش رها نکنید، زیراحاجتهاى کوچک نیز به دست همان کسى است که حاجتهاى بزرگ به دست اوست.
آیا آگاه کنم شما را از گروهى که نه از انبیا هستند و نه از شهدا، ولى انبیا و شهدا درروز قیامت به مقام و منزلت آنان غبطه مى خورند، و آنها بر منبرهایى از نور نشسته اند؟سؤال شد اى رسول خدا! آنان کیانند؟ فرمودند: آنان کسانى هستند که بندگان خدا رانزد خدا و خدا را نزد بندگانش محبوب مى گردانند. عرض کردیم: ایجاد محبت خدا دردلها معلوم است، ولى چگونه بندگان را نزد خدا محبوب مى گردانند؟ فرمودند: آنان رافرمان مى دهند به آنچه خدا دوست مى دارد و باز مى دارند از آنچه خدا دوستنمى دارد، پس اگر آنان را اطاعت کنند، خداوند دوستشان مى دارد.
هر کس خدا را چنان که حق عبادت اوست، عبادت کند خداوند بیش از آرزوها ونیازش به او عطا مى نماید.
اگر مردم به هنگامى که بلاها بر آنان فرود مى آمد و نعمت ها از دستشان مى رفت، بانیت هاى خوب و دلى مشتاق به پروردگارشان پناه مى بردند، بى گمان هر از دسترفته اى به آنان باز مى گشت و هر فاسدى اصلاح مى شد.
خداى تعالى هر روز مى فرماید: من پروردگار عزیز شما هستم، پس هر کس خواهانعزّت دو جهان است باید که از خداى عزیز اطاعت کند.
کسى که با معصیت و نافرمانى خدا به دنبال کارى باشد به آنچه امید دارد، زودتر ازدستش مى رود و از آنچه مى ترسد، زودتر به سرش مى آید.
هر کس بسیار استغفار کند خدا براى او از هر غمى گشایش، از هر تنگنایى رهایى و ازجایى که انتظار ندارد روزى مى دهد.
هر گاه خواستى کارى را انجام دهى، تأمّل کن تا خدا راه آن را به تو نشان دهد.
هر کس خدا را اطاعت کند از او بترسد و هر کس از او ترسید او را دوست مى دارد و هر کس او را دوست داشت از امر او پیروى مى کند و هر کس از امر او پیروى نمود، سزاواربهشت و خشنودى او مى شود.
هر کس از خدا و رسولش پیروى کند راهش راه هدایت و راهنمایش نور تقوا خواهدبود و هر کس خدا و رسولش را نافرمانى کند همه درستى ها را از دست مى دهد و جز بهخودش زیان نمى رساند.
هر کس اوامر خداوند را اطاعت کند سپس او را از جهت دعا بخواند، اجابتش مى کند. پرسیدند: جهت دعا چیست؟ فرمودند: با حمد الهى آغاز و نعمت هاى او را یاد و او را شکرمى کنى، سپس بر پیامبر صلی الله علیه و آلهدرود مى فرستى و گناهانت را یاد و به آنها اعتراف مى نمایى،آنگاه از آنها (به خدا) پناه مى برى؛ جهت دعا این ا ست.
خداوند به وسیله تقوا بنده را حفظ مى کند از آنچه که عقلش به آن نمى رسد و کوردلى و نادانى او را بر طرف مى سازد.
هر کس باطن خود را اصلاح نماید، خداوند ظاهر او را اصلاح مى کند.
هر کس به آنچه خداوند به او داده است راضى باشد، راحت ترین زندگى را دارد.
خداوند، بندگان مؤمن خود را بوسیله نمازها و زکات ها و جدّیت در روزه دارىروزهاى واجب حفظ مى کند، تا اعضا و جوارحشان آرام، دیدگانشان خاشع، جان هایشان فروتن و دل هایشان خاشع گردد.
حضرت یحیى علیه السلام از جانب خداوند فرمان یافت که بگوید: شما را فرمان مى دهم کهخدا را یاد کنید؛ زیرا یاد کننده خدا مانند مردى است که دشمن به سرعت در تعقیب اوست و او به قلعه نفوذناپذیرى رسیده و خود را از آزار او محفوظ داشته است، بنده نیز با یاد خدا خود را از گزند شیطان نمى رهاند.
خدایا بر محمد و خاندان او درود فرست و دلم را براى محبتت فارغ و به یادتمشغول گردان و با ترس و هراس از خودت طراوت بخش و با رغبت به سویت نیرومند وبه طاعتت مشتاق گردان.
فرزندم! بى نیازى را در دل و جانت قرار ده و چون محتاج شدى به مردم مگو که درنزد آنان حقیر مى شوى، بلکه از فضل خداوند بخواه.
به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنى ندهند مگر به سبب حسن ظن وامیدوارى او به خدا و خوش اخلاقى اش و خوددارى از غیبت مؤمنان.
اى على! هرگاه خواستى کارى را انجام دهى از پروردگارت خیر بخواه و آنگاه به آنچهاو خواست خشنود باش تا در دنیا و آخرت سعادتمند گردى.
مسلمان هنگامى که ضعف پیرى بر او غلبه کند خداوند به فرشته اى دستورمى دهد که در این حال اعمال (نیکى) را که او در جوانى و شادابى و سلامت انجاممى داد، برایش بنویسد.
هر کس چهل روز خود را براى خدا خالص کند چشمه هاى حکمت از قلب وى برزبانش جارى مى شود.
هر کس به خدا توکل کند، خداوند هزینه او را کفایت مى کند و از جایى که گماننمى برد به او روزى مى دهد.
هر کس به خدا توکل کند، دشوارى ها براى او آسان مى شود و اسباب برایش فراهم مى گردد.
فرزندم! بر خدا توکل کن و آنگاه از مردم سؤال کن: چه کسى بر خدا توکل کرد و خدا اورا کفایت نکرد.
هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى ها و گرفتارى ها دعاى او را اجابت کند، درهنگام آسایش، دعا بسیار کند.
هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته اى که او داشته باشد اجابت کند.
گاه چیزى را (از خدا) مى خواهى اما به تو داده نمى شود و دیر یا زود بهتر از آن به تو داده مى شود، یا به خاطر آنچه خیر و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته ات دریغ مى شود، زیرا بسا خواسته اى که اگر برآورده شود به نابودى و تباهى دین تو مى انجامد، پس، چیزى بخواه که زیبایى و نیکیش برایت مى ماند و پیامد سوئى ندارد.
اى على هر کس شکرگزار نعمت خدا باشد و چون گرفتار شد صبر نماید و اگر مرتکبگناهى شد توبه کند، از هر درى که بخواهد وارد بهشت مى شود.
هر کس شکر خدا را پایان نعمت قرار دهد، خداوند سبحان آن شکر را کلیدافزایش نعمت ها قرار خواهد داد.
هر کس دوست دارد بى نیازترین مردم باشد، باید به آنچه در دست خداستمطمئن تر باشد تا آنچه به دست خودش دارد.
هر کس حریم خدا را حفظ کند، حرمتش حفظ مى شود و هر کس خدا را اطاعت کند،اطاعت مى شود.
انسان هیچ کارى بهتر از نماز، اصلاح میان مردم و خوش اخلاقى نکرده است.
دعا کلید رحمت، وضو کلید نماز و نماز کلید بهشت است.
امتم همواره در خیر و خوبى اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز برپا دارند،زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند، پس اگر چنین نکنند به قحطى و خشکسالىگرفتار مى شوند.
دوست داشتنى ترین کارها نزد خداوند: نماز اول وقت، سپس نیکى به پدر و مادر وسپس جهاد در راه خداست.
[در نماز جماعت] صف ها را هماهنگ و منظم نمایید تا دل هایتان هماهنگ شود و به یکدیگر (شانه به شانه) متصل گردید تا با هم مهربان شوید.
فضیلت نماز جماعت بیست و پنج برابر نماز فُرادا است.
[نماز] اول وقت مایه خشنودى خداوند، میان وقت دربردارنده رحمت خداوند وپایان وقت، موجب عفو خداوند است.
اى مردم! نمازگزار هنگام نماز با پروردگار بلند مرتبه اش مناجات مى کند، پس بایدبداند چه مى گوید.
دو رکعت نماز با مسواک، نزد خداوند عزوجل محبوب تر از هفتاد رکعت نماز بدونمسواک است.
نماز، دژ محکم خداوند مهربان و وسیله راندن شیطان است.
اگر نماز گزار مى دانست تا چه حد مشمول رحمت الهى است، هرگز سر خود را ازسجده بر نمى داشت.
بنگرید در چه [لباسى] و بر چه [چیزى] نماز مى گزارى، که اگر از راه صحیح وحلالش نباشد، قبول نخواهد شد.
یاد خدا از نمازگزاران، بالاتر از یاد آنان از خداوند است، مگر نمى بینى که خداوند مى فرماید: «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم»؟
یک نماز با بوى خوش (عطر) بهتر از هفتاد نماز بدون بوى خوش است.
نماز شب، انسان را خوش سیما، خوش اخلاق و خوشبو مى کند و روزى رازیاد، بدهى را پرداخت مى نماید، غم و اندوه را از بین مى برد و چشم را نورانى مى کند.
خداوند از هر کس یک نماز و یا یک کار نیک قبول کند، عذابش نمى نماید.
محبوب ترین بنده نزد خداى عزوجل کسى است که راستگو و مراقب نمازش باشد.
فلسفه خطبه نماز جمعه این است که: چون جمعه، روز حضور عامه مردماست، حاکم وسیله اى براى پند و اندرز آنان داشته باشد و مردم را به طاعت تشویق کند واز معصیت بر حذر دارد و از تصمیم خود درباره مصالح دین و دنیایشان آگاه سازد و ازآنچه از گوشه و کنار مى رسد و حوادثى که در آنها براى مردم سود و زیانىهست خبردار کند.
هرگاه بنده اى به نماز بایستد و آن را سبک به جا آورد، خداوند به فرشتگانشمى گوید: به بنده ام نمى نگرید؟ گویا برآوردن حاجت هایش را به دست کسى جز منمى داند؟ آیا او نمى داند تأمین نیازهایش به دست من است؟
دو رکعت نماز دانشمند بهتر از هفتاد رکعت نماز نادان است.
شایسته نیست در اطاق چیزى باشد، که نمازگزار را مشغول سازد.
علت تشریع نماز جماعت آن است که اخلاص، یکتاپرستى، تسلیم حق بودن وبندگى براى خداوند، آشکار و بى پرده و نمایان باشد.
هیچ کس از شما کسل و خواب آلود به نماز نایستد و به خود نیندیشد؛ زیرا کهنمازگزار در پیشگاه پروردگار خویش است. و براى بنده از نمازش تنها آنچه با دلش به آنتوجه داشته، مى ماند.
هنگامى که به نماز ایستادى بدان که در پیشگاه خداوند هستى و اگر او را نمى بینى،او تو را مى بیند. پس به نمازت توجه کن... .
کسى که دوست دارد بداند نمازش قبول شده یا نه؟ باید ببیند آیا نمازش او را از زشتى ها و ناپاکى ها دور کرده است یا خیر؟ به همان اندازه که دور کرده، قبول شده است.
اگر بر درِ خانه یکى از شما جویى بود و هر روز پنج بار خود را در آن مى شست، آیا دربدن وى چرکى باقى مى ماند؟ گفتیم: نه. فرمودند: پس براستى نماز، مانند همان جوىروان است که هرگاه به جا آورده شود، گناهان میان دو نماز را پاک مى کند.
دو رکعت نماز انسان با تقوا، بهتر از هزار رکعت نماز لاابالى است.
کسى که از حق دَم مى زند با سه ویژگى شناخته مى شود: دوستانش دیده شوند کهچه کسانى هستند؟ نمازش چگونه است؟ و در چه وقت آن را مى خواند؟
خداوند متعال تا چهل شبانه روز نماز و روزه غیبت کننده مرد و زن مسلمان را نمى پذیرد، مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
هیچ عملى نزد خداوند، محبوب تر از نماز نیست، پس هیچ کار دنیایى شما را در وقتنماز به خود مشغول ندارد.
خداوند متعال، حضرت ابراهیم را جز به خاطر غذا دادن (به مردم) ونماز شب خواندنش هنگامى که مردم در خواب بودند، خلیل و دوست خودانتخاب نکرد.
هر کس نماز را عمدا ترک کند، آشکارا کفر ورزیده است.
هرگاه بنده به نماز بایستد و گرایش و دلش به سوى خدا باشد، از نماز فارغ مى شودهمانند روزى که از مادر زاده شد.
نماز چهره شیطان را سیاه مى کند.
انسان تا وقتى که منتظر نماز است، در حال نماز است.
مردم به چیزى بهتر از تعقیبات نماز (ذکر و دعا) نپرداخته اند.
سجده شکر بر هر مسلمانى واجب است، با آن نمازت را کامل مى کنى، پروردگارت راخشنود مى سازى و فرشتگان را از خود به شگفتى مى آورى...
بسم اللّه الرحمن الرحیم، کلید وضو و کلید هر چیزى است.
پیامبر صلی الله علیه و آله از خداوند عزیز و جلیل نقل کرده است که فرمود: هر کار ارزشمندى که درآن بسم اللّه ذکر نشود ناقص است.
اگر بسم اللّه را قرائت کنى، فرشتگان، تا بهشت تو را حفظ مى کنند و آن شفاى هردردى است.
هر گاه بنده اى بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید خداوند مى فرماید: بنده ام کارش رابا نام من آغاز کرد، بر من است تا کارش را به پایان برسانم و براى او در کارهایشبرکت قرار دهم.
هر بنده اى بخواهد چیزى بخواند یا کارى انجام دهد و بسم اللّه الرحمن الرحیمبگوید، در کارش برکت داده مى شود.
از امام کاظم علیه السلام پرسیدند: کدامیک از آیات کتاب خدا برتر و بزرگ تر است؟ فرمودند:بسم اللّه الرحمن الرحیم.
بسم اللّه الرحمن الرحیم را رها مکن حتى اگر بعدش شعر باشد.
هر گاه یکى از شما وضو بگیرد و بسم اللّه الرحمن الرحیم نگوید. شیطان در آنشریک است و اگر غذا بخورد و آب بنوشد یا لباس بپوشد و هر کارى که باید نام خدا را برآن جارى سازد، انجام دهد و چنین نکند، شیطان در آن شریک است.
بسم اللّه الرحمن الرحیم، بزرگ ترین ـ فرمود ـ یا با عظمت ترین نام خداوند است.
باء (بسم اللّه الرحمن الرحیم) بهاء (روشنى) خدا و سین آن سناء (بزرگى) خدا و میمآن مجد (عظمت) خدا، و اللّه معبود همه چیز، رحمن مهربان به همه خلق، رحیم مهربانفقط به مؤمنان است.
بسا که یکى از شیعیان ما در آغاز کارى، بسم اللّه الرحمن الرحیم نمى گوید و به همینخاطر، خداوند، او را گرفتار چیزى ناخوشایند مى سازد تا به شکر و ثناى الهى متوجّهگردد و کوتاهى اش را در گفتن بسم اللّه ، جبران کند.
بسم اللّه الرحمن الرحیم، تاج سوره هاست.
هر کس گرفتار چیزى است که غمگینش مى سازد یا ناخوشایندى که ناراحتشمى کند، اگر سر به آسمان بلند کند و سه بار بسم اللّه الرحمن الرحیم بگوید، بى تردید،خداوند، گره از کارش خواهد گشود و غمش را برطرف خواهد کرد.
هنگام آغاز هر کار کوچک و بزرگى بسم اللّه الرحمن الرحیم بگویید. یعنى براى اینکار، از خدا مدد مى جویم. خدایى که جز او کسى سزاوار پرستش نیست. پناهگاه پناهجوو فریادرس فریاد خواه است. خداوند بخشنده اى که با گسترش روزى بر ما رحم مى کند،مهربان به ما، در آیین و دنیا و آخرتمان. دین را بر ما آسان و سبک و سهل گرفت. و به مارحم مى کند با جدا کردن از دشمنانش.
از حقوق قلم بر کسى که آن را براى نوشتن در دست مى گیرد این است که با بسم اللّه الرحمن الرحیم آغاز کند.
